Onze eerste dagen in Servie
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Els
24 April 2014 | Servië, Kucura
Hallo allemaal!
Bij deze ons eerste bericht vanuit Servië. Het waren drukke en chaotische dagen, en er is geen internet meer in Feketic. Vandaar dat het zolang geduurd heeft.
Maandagochtend vertrokken we al om 6 uur uit Leerdam. We konden de koffers gelijk inleveren op Eindhoven Airport, dus zaten we iets over 7 al aan de koffie, thee en redbull. We werden uitgezwaaid door Wilfred en Rachel, leuk! Het mooie roze vliegtuig bracht ons veilig in Belgrado en tegen 12 uur reden we richting Feketic in onze huurauto’s. Het zijn allebei echt mini auto’s, maar ze rijden ;)
Aangekomen bij het Central Home stond daar een van de bewakers al op ons te wachten en had wat drinken voor ons klaargezet. Daarna zijn we naar Kucura gegaan, waar dominee Aleksandar (Sasa) een paasprogramma had voor de kinderen. Er stonden 2 trampolines waar ze om de beurt lekker op sprongen en natuurlijk mochten wij ook meedoen. Leuk!! Na een uurtje springen gingen we allemaal de kerk in om naar een ‘muppetshow’, te kijken, dit was een voorstelling met handpoppen over de betekenis van Pasen. Toen dit verhaal klaar was zongen we lees je Bijbel en (hoe toepasselijk) mocht ik afsluiten met de chic hi wa. In Central Home kregen we de bekende eerste-avond maaltijd van vis (met heel veel graten) en aardappels met uien. We gingen lekker vroeg slapen, want dinsdag ging de wekker vroeg.
Om 7 uur zaten we aan het ontbijt, en om 8 uur waren Marloes, Arjan, Gertjan en ik in Kucura. Conny en Adrie gingen wat later richting Old home om daar de mensen op te zoeken. Wij vertrokken met Sasa in onze mini auto gepropt richting Djurdjevo, het zigeunerdorp waar we de speelplaats gaan bouwen volgende week. De man bij wie we in de tuin gaan bouwen had een heel plan gemaakt en samen met hem gingen we naar wat bouwbedrijven om de bouwmaterialen te bestellen. Toen dat allemaal gelukt was reden we weer terug richting Kucura. Intussen kregen wij een telefoontje van Dirk en Tim dat ze zonder problemen de grens over waren. Wij vonden dit het juichen waard, maar daar dachten onze Serven anders over. Na het laden van de vracht vrijdagavond hebben we namelijk een hele nieuwe vrachtlijst gemaakt, met alle getallen inclusief gewicht kloppend. De organisatie in NL zou zaterdag nieuwe papieren maken en dit regelen met Servië. Zaterdagavond hebben wij nieuwe documenten gekregen die Dirk mee moest nemen de grens over, via de mail. Dit zou voldoende zijn volgens de NLse organisatie. Hierdoor stonden de Serven op springen, want met ingescande en uitgeprinte documenten lijkt het alsof we iets naar binnen smokkelen en dat zorgt voor heel veel problemen. Ook al waren ze de grens over, de mensen in Servië wilden de vracht niet inklaren en openen met ‘nep’papieren. Dikke drama dus. Na heel wat heen en weer gebel met NL heeft die man daar nieuwe papieren gemaakt, zijn Teus en Gerrie de papieren op wezen halen en die zijn richting Servië gaan rijden. Vanaf hier zou een andere auto hen tegemoet gaan rijden. We hebben wat gebeld met de verhuurmaatschappij hoever we eigenlijk mochten rijden met deze huurauto, maar dat was geen probleem. Arjan en Conny zijn dus ook in de auto gestapt en gingen richting Duitsland rijden.
Tot zover even dit papieren verhaal. Wij zijn later met Aleksandar en Danijela naar Kosancic gegaan, waar Sasa’s moeder woont. Hier hebben we de tuin bekeken en met de kinderen gewerkt. Tekenen, schminken en van alles vouwen vonden ze erg leuk, met als afsluiting wat volleybal. ’s Avonds hebben we bij de beroemde hamburgertent in Feketic heerlijk gegeten.
Toen wij lekker gingen slapen, waren de anderen nog onderweg. ’s Nachts om half 1 hebben zij elkaar ontmoet, rond de grens van Duitsland en Oostenrijk. Onze helden, echt waar!! Na een korte pauze zijn ze allemaal weer terug gaan rijden. Teus en Gerrie waren rond 10 uur terug in Leerdam. Arjan en Conny waren 9 uur hier in Feketic, waarna Dirk en Tim gelijk naar Novi Sad zijn gegaan om in te klaren met Sasa. Dit liep iets moeilijker dan verwacht. De afgelopen weken waren alle vrachtwagens daar opengemaakt en leeggehaald, het zag er naar uit dat het nu weer ging gebeuren. Terwijl Marloes en ik even in Vrbas boodschappen waren doen, werden we honderd keer gebeld door Aleksandar; hoeveel bedden zitten erin, zitten er ook schoenen in, wat voor fitnessapparaat zit in de vracht, etc. Later belde hij ons dat we gelijk naar Novi Sad moesten komen, omdat de vrachtwagen opengemaakt en leeggehaald moest worden. Hij was echt helemaal gestresst en moest alle frustraties maar op ons afreageren. Wij bleven maar gewoon rustig en eigenlijk waren wij niet van plan om ‘m daar leeg te gaan halen, als zij de inhoud willen zien dan maken ze hem zelf maar leeg toch? ;) Helaas voor ons moesten we toch maar helpen, want deze douanemensen stonden al rokend, drinkend en gemeen lachend wat toe te kijken. Uiteindelijk was er een heel pad in de vrachtwagen, en nadat een man erdoorheen was gelopen vonden ze het intussen toch wel goed. Alles moest weer terug de vrachtwagen in, en wat niet meer paste was dan jammer. Aangezien de vrachtwagen in Leerdam met shovel en al was aangeduwd voordat hij dicht paste, hadden we hier een hard hoofd in maar we gingen het proberen. Dit keer gingen alle dozen eerst en zijn we geëindigd met matrassen. Gelukkig paste alles, behalve twee gieters, erin. We kregen toestemming om in Kucura te gaan lossen maar daar moest alles in de schuur blijven staan. Donderdag komen ze voor een extra controle en dat moet alles nog steeds in de schuur zijn. Het lossen in Kucura ging gelukkig ontzettend snel, omdat er een hoop sterke serven kwamen helpen. In de schuur stond ik om de boel te sorteren. Een hoek voor dames, voor heren, kinderen, schoolspullen, spullen die naar Feketic moeten en een hokje voor linnengoed en matrassen. De Servische brandweermannen, die ook in de schuur stonden, verwonderden zich over het grote aantal dozen met dameskleding, vergeleken met de rest. Een brandweerman klom op een gammele stapel dozen en heeft staan stapelen tot aan het plafond van de schuur. Wij moesten daarom de dozen heel hoog aangeven, de brandweermannen vonden het leuker om de dozen omhoog te gooien en maakten daar een sport van. Toen we bijna klaar waren stortte er van twee kanten een stapel in en met een hoop gegil van Marloes en mij werd de bedolven brandweerman weer gered van onder deze lawine. Vervolgens klom een ander weer naar boven en begon opnieuw met stapelen. Uiteindelijk staat de hele schuur weer vol met dozen en andere spullen, flink geordend en wachten we op toestemming om verder te mogen sorteren en uitdelen. Linda, we hebben je jas gevonden trouwens!
Na het uitladen zijn wij bij de Soskic family geweest, die hadden heeel veel eten klaargemaakt voor ons. Vader heeft ons de hele tuin met alle soorten dieren laten zien, en Srdjan heeft zijn jachtgeweer erbij gehaald en wat in de lucht geschoten. Daarna is hij met Dirk en Tim op pad gegaan en zijn wij met Miljana naar de andere Soskic family gegaan, die hadden ook nog pizza, taart en snoep klaargemaakt. Het was erg gezellig om weer met hen te kletsen, en nu ook te zien waar zij vandaan komen.
Gisterenavond laat waren we weer thuis, en nu kregen we net een telefoontje van Aleksandar dat het hele gedoe met de vracht –bijna- geregeld is. We gaan zo naar de schuur om daar op te gaan ruimen geloof ik. Dirk en Tim zijn vannacht om 3 uur weer terug gaan rijden. Morgen komt de rest, en dan gaan we eindelijk beginnen met bouwen. Het regent hier al de hele ochtend dus de grond zal lekker soppig zijn. Vergeet jullie regenjas niet morgen haha :)
Dit was een erg lang verhaal. We hopen dat de komende dagen iets minder chaotisch zijn en dan zullen we jullie wat vaker op de hoogte proberen te houden. Reageer gerust hieronder even, wij vinden het ook leuk om te zien wie er met ons meelezen.
Groetjes uit Servië, caoo!
Bij deze ons eerste bericht vanuit Servië. Het waren drukke en chaotische dagen, en er is geen internet meer in Feketic. Vandaar dat het zolang geduurd heeft.
Maandagochtend vertrokken we al om 6 uur uit Leerdam. We konden de koffers gelijk inleveren op Eindhoven Airport, dus zaten we iets over 7 al aan de koffie, thee en redbull. We werden uitgezwaaid door Wilfred en Rachel, leuk! Het mooie roze vliegtuig bracht ons veilig in Belgrado en tegen 12 uur reden we richting Feketic in onze huurauto’s. Het zijn allebei echt mini auto’s, maar ze rijden ;)
Aangekomen bij het Central Home stond daar een van de bewakers al op ons te wachten en had wat drinken voor ons klaargezet. Daarna zijn we naar Kucura gegaan, waar dominee Aleksandar (Sasa) een paasprogramma had voor de kinderen. Er stonden 2 trampolines waar ze om de beurt lekker op sprongen en natuurlijk mochten wij ook meedoen. Leuk!! Na een uurtje springen gingen we allemaal de kerk in om naar een ‘muppetshow’, te kijken, dit was een voorstelling met handpoppen over de betekenis van Pasen. Toen dit verhaal klaar was zongen we lees je Bijbel en (hoe toepasselijk) mocht ik afsluiten met de chic hi wa. In Central Home kregen we de bekende eerste-avond maaltijd van vis (met heel veel graten) en aardappels met uien. We gingen lekker vroeg slapen, want dinsdag ging de wekker vroeg.
Om 7 uur zaten we aan het ontbijt, en om 8 uur waren Marloes, Arjan, Gertjan en ik in Kucura. Conny en Adrie gingen wat later richting Old home om daar de mensen op te zoeken. Wij vertrokken met Sasa in onze mini auto gepropt richting Djurdjevo, het zigeunerdorp waar we de speelplaats gaan bouwen volgende week. De man bij wie we in de tuin gaan bouwen had een heel plan gemaakt en samen met hem gingen we naar wat bouwbedrijven om de bouwmaterialen te bestellen. Toen dat allemaal gelukt was reden we weer terug richting Kucura. Intussen kregen wij een telefoontje van Dirk en Tim dat ze zonder problemen de grens over waren. Wij vonden dit het juichen waard, maar daar dachten onze Serven anders over. Na het laden van de vracht vrijdagavond hebben we namelijk een hele nieuwe vrachtlijst gemaakt, met alle getallen inclusief gewicht kloppend. De organisatie in NL zou zaterdag nieuwe papieren maken en dit regelen met Servië. Zaterdagavond hebben wij nieuwe documenten gekregen die Dirk mee moest nemen de grens over, via de mail. Dit zou voldoende zijn volgens de NLse organisatie. Hierdoor stonden de Serven op springen, want met ingescande en uitgeprinte documenten lijkt het alsof we iets naar binnen smokkelen en dat zorgt voor heel veel problemen. Ook al waren ze de grens over, de mensen in Servië wilden de vracht niet inklaren en openen met ‘nep’papieren. Dikke drama dus. Na heel wat heen en weer gebel met NL heeft die man daar nieuwe papieren gemaakt, zijn Teus en Gerrie de papieren op wezen halen en die zijn richting Servië gaan rijden. Vanaf hier zou een andere auto hen tegemoet gaan rijden. We hebben wat gebeld met de verhuurmaatschappij hoever we eigenlijk mochten rijden met deze huurauto, maar dat was geen probleem. Arjan en Conny zijn dus ook in de auto gestapt en gingen richting Duitsland rijden.
Tot zover even dit papieren verhaal. Wij zijn later met Aleksandar en Danijela naar Kosancic gegaan, waar Sasa’s moeder woont. Hier hebben we de tuin bekeken en met de kinderen gewerkt. Tekenen, schminken en van alles vouwen vonden ze erg leuk, met als afsluiting wat volleybal. ’s Avonds hebben we bij de beroemde hamburgertent in Feketic heerlijk gegeten.
Toen wij lekker gingen slapen, waren de anderen nog onderweg. ’s Nachts om half 1 hebben zij elkaar ontmoet, rond de grens van Duitsland en Oostenrijk. Onze helden, echt waar!! Na een korte pauze zijn ze allemaal weer terug gaan rijden. Teus en Gerrie waren rond 10 uur terug in Leerdam. Arjan en Conny waren 9 uur hier in Feketic, waarna Dirk en Tim gelijk naar Novi Sad zijn gegaan om in te klaren met Sasa. Dit liep iets moeilijker dan verwacht. De afgelopen weken waren alle vrachtwagens daar opengemaakt en leeggehaald, het zag er naar uit dat het nu weer ging gebeuren. Terwijl Marloes en ik even in Vrbas boodschappen waren doen, werden we honderd keer gebeld door Aleksandar; hoeveel bedden zitten erin, zitten er ook schoenen in, wat voor fitnessapparaat zit in de vracht, etc. Later belde hij ons dat we gelijk naar Novi Sad moesten komen, omdat de vrachtwagen opengemaakt en leeggehaald moest worden. Hij was echt helemaal gestresst en moest alle frustraties maar op ons afreageren. Wij bleven maar gewoon rustig en eigenlijk waren wij niet van plan om ‘m daar leeg te gaan halen, als zij de inhoud willen zien dan maken ze hem zelf maar leeg toch? ;) Helaas voor ons moesten we toch maar helpen, want deze douanemensen stonden al rokend, drinkend en gemeen lachend wat toe te kijken. Uiteindelijk was er een heel pad in de vrachtwagen, en nadat een man erdoorheen was gelopen vonden ze het intussen toch wel goed. Alles moest weer terug de vrachtwagen in, en wat niet meer paste was dan jammer. Aangezien de vrachtwagen in Leerdam met shovel en al was aangeduwd voordat hij dicht paste, hadden we hier een hard hoofd in maar we gingen het proberen. Dit keer gingen alle dozen eerst en zijn we geëindigd met matrassen. Gelukkig paste alles, behalve twee gieters, erin. We kregen toestemming om in Kucura te gaan lossen maar daar moest alles in de schuur blijven staan. Donderdag komen ze voor een extra controle en dat moet alles nog steeds in de schuur zijn. Het lossen in Kucura ging gelukkig ontzettend snel, omdat er een hoop sterke serven kwamen helpen. In de schuur stond ik om de boel te sorteren. Een hoek voor dames, voor heren, kinderen, schoolspullen, spullen die naar Feketic moeten en een hokje voor linnengoed en matrassen. De Servische brandweermannen, die ook in de schuur stonden, verwonderden zich over het grote aantal dozen met dameskleding, vergeleken met de rest. Een brandweerman klom op een gammele stapel dozen en heeft staan stapelen tot aan het plafond van de schuur. Wij moesten daarom de dozen heel hoog aangeven, de brandweermannen vonden het leuker om de dozen omhoog te gooien en maakten daar een sport van. Toen we bijna klaar waren stortte er van twee kanten een stapel in en met een hoop gegil van Marloes en mij werd de bedolven brandweerman weer gered van onder deze lawine. Vervolgens klom een ander weer naar boven en begon opnieuw met stapelen. Uiteindelijk staat de hele schuur weer vol met dozen en andere spullen, flink geordend en wachten we op toestemming om verder te mogen sorteren en uitdelen. Linda, we hebben je jas gevonden trouwens!
Na het uitladen zijn wij bij de Soskic family geweest, die hadden heeel veel eten klaargemaakt voor ons. Vader heeft ons de hele tuin met alle soorten dieren laten zien, en Srdjan heeft zijn jachtgeweer erbij gehaald en wat in de lucht geschoten. Daarna is hij met Dirk en Tim op pad gegaan en zijn wij met Miljana naar de andere Soskic family gegaan, die hadden ook nog pizza, taart en snoep klaargemaakt. Het was erg gezellig om weer met hen te kletsen, en nu ook te zien waar zij vandaan komen.
Gisterenavond laat waren we weer thuis, en nu kregen we net een telefoontje van Aleksandar dat het hele gedoe met de vracht –bijna- geregeld is. We gaan zo naar de schuur om daar op te gaan ruimen geloof ik. Dirk en Tim zijn vannacht om 3 uur weer terug gaan rijden. Morgen komt de rest, en dan gaan we eindelijk beginnen met bouwen. Het regent hier al de hele ochtend dus de grond zal lekker soppig zijn. Vergeet jullie regenjas niet morgen haha :)
Dit was een erg lang verhaal. We hopen dat de komende dagen iets minder chaotisch zijn en dan zullen we jullie wat vaker op de hoogte proberen te houden. Reageer gerust hieronder even, wij vinden het ook leuk om te zien wie er met ons meelezen.
Groetjes uit Servië, caoo!
-
24 April 2014 - 16:08
Pauline:
Non!! Wat een gedoe met die papieren en vracht zeg! Vreselijk!! Maar gelukkig is het nu zo goed als geregeld.
Veel plezier & succes daar :) -
24 April 2014 - 16:09
Hortense:
Dag allemaal,
Wat een verhaal zeg. Hopelijk gaat het vanaf nu minder chaotisch. Succes en sterkte, maar ook plezier! Groet, Hortense -
24 April 2014 - 16:53
Bertie:
Lieve allemaal,
Wat een verhaal zeg en idd Gerrie en Teus jullie zijn kanjers.
Laten we hopen/bidden dat vanaf nu alles met wat meer rust mag verlopen.
Succes bij alles wat jullie gaan doen en geniet ook van jullie tijd daar.
Wat een liefde laten jullie zien door op deze manier iets voor je medemens te betekenen.
Liefs Bertie en fam. -
24 April 2014 - 17:07
Dieke:
leuk juf els! -
24 April 2014 - 17:45
Anneke:
Nou, wat een gedoe zeg met die papieren allemaal, maar gelukkig is alles goed gekomen en kunnen jullie nu toch verder. Hopelijk verlopen de komende dagen wat minder chaotisch. Veel plezier nog! -
24 April 2014 - 18:19
Hans Linsen:
Wat een verhaal,het lijkt wel een roman,gelukkig dat alles toch nog is goed gekomen.
Groet vanuit Cassa Linsen voor eenieder......Shalom !! :) -
24 April 2014 - 18:28
Josina:
Zo wat een happening om alles toch weer veilig en wel op zijn plaats daar te krijgen......goed dat we weten dat niet alles van zelf gaat en dat jullie allen die daar mee werken en zijn kanjers zijn.........Gods onmisbare zegen voor dit werk wat heel hard nodig is..... -
24 April 2014 - 19:21
Henriët:
Maar goed dat Adrie mijn laatste spullen geweigerd heeft, anders hadden jullie nog veel meer gedoe gehad met de vrachtbrieven en douane. Sterkte en succes! En voor de volgende keer staan hier al heel wat spullen klaar.... -
24 April 2014 - 19:25
A3:
Leerdam en Leerdam West op zijn best! Ik ben onder de indruk van jullie inzet.... -
24 April 2014 - 19:31
Jolanda:
Hey hey!
Diep respect voor jullie! Nog steeds goed geluimd na al dat gedoe met de juiste papieren....
Mooi hoe jullie het vertellen wat jullie beleven, ik zie het haast voor me!
Heel veel succes en maak er een mooie tijd van met elkaar.
Lieve groet!
Jolanda -
24 April 2014 - 20:13
Hanny Van Dijk:
trots op m,n nichtjes en alle andere gemeenteleden! geweldig zoals
jullie je inzetten voor de mensen die het( minder hebben) in Servië.
We hopen en bidden voor jullie dat het allemaal goed gaat, ook met
de reis terug!
Hartelijke groeten en sterkte met jullie geweldige werk!
Herman en Hanny van Dijk. -
24 April 2014 - 20:24
Pera Spanic:
Tot morgen! De Servische sfeer zit er al goed in lees ik! -
24 April 2014 - 20:41
Willy:
Wat een verhaal ik had het van Gerben al vernomen veel bouw plezier met de speeltoestellen en met de vracht en tot het volgende verslag Gr. Vanuit hilversum -
24 April 2014 - 20:55
Anneke Sterk:
Dat is was zeg, denk je alles geregeld te hebben! Gelukkig dat er dan mensen op het "thuisfront" aanwezig zijn, die ook van de hoed en de rand weten, maar die ook willen aanpakken. Sterkte met alles verder, probeer ook wat te genieten en we blijven voor jullie bidden.
Anneke Sterk -
24 April 2014 - 21:21
Caroline:
Hoi Els en alle anderen,
Groot respect voor de doortastendheid van iedereen om niet op te geven, maar de moed erin te houden.
Heel veel succes met alle sorteer - en opruimacties. Gods zegen voor jullie werk en de hartelijke groeten aan alle bekenden!
groetjes vanuit een eveneens nat Leerdam -
24 April 2014 - 22:43
Marijke:
Wat een verhaal! Gelukkig zijn de goederen in Servië, nu nog de verspreiding. Maar met jullie doorzettingsvermogen zal dat vast lukken. Wensen jullie nog een leuke tijd! Speciale groetjes voor Adrie -
24 April 2014 - 23:09
Gerrie:
Hallo daaro
Dikke knuffel voor jullie allemaal en succes met alles!!!
Liefs gerrie
-
25 April 2014 - 10:20
Eveline:
Wat een verhaal! Jullie doorzettingsvermogen en doortastendheid is indrukwekkend. Succes nog de komende tijd, hopelijk verloopt alles vanaf nu heel soepel!
Groetjes! -
25 April 2014 - 10:24
Ronald W.:
Nou nou, wat een avontuur weer. Veel succes maar ook veel plezier ;D Greetzz.. Ronald -
25 April 2014 - 19:28
Fam.molenaar:
wat een verhaal over die papieren,nogmaals veel sterkte en Gods zegen voor de toekomende tijd. -
25 April 2014 - 19:55
Jacoline:
Wauw, stressbestendig zijn jullie ook, respect! :) En Teus&Gerrie, jullie zijn helden! Succes en veel plezier de komende dagen. -xx- -
25 April 2014 - 19:59
Ineke:
Hallo Allemaal,
Ik had al het 1 en ander gehoord maar wat een verhaal als je het zo leest.
Veel succes met het bouwen van de speeltuin en de rest van de werkzaamheden. Geniet ook van jullie tijd daar. Groetjes -
26 April 2014 - 00:33
Foke:
Je verhaal gelezen. wat een gedoe en waarom doen ze toch altijd zo moeilijk aan de grens. jullie hebben wel een superploeg met elkaar om het toch voor elkaar te krijgen.
veel succes nog de komende week met alle plannen en hopelijk ook nog genieten met elkaar.
groetjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
