Radimo u Srbiju

Goedenavond allemaal! Oftewel dobre vece op z’n Servisch ;) hoe is het daar in Nederland? Leuk om jullie reacties te lezen op de blog (maar ook via fb en andere media). Hier zijn we intussen weer druk bezig geweest, dus veel leesplezier!
We gaan nog even verder bij zaterdagavond. Normaal gesproken hebben we in Kucura bij Sasa thuis wifi, maar zoals we hier wel gewend zijn loopt niets zoals je hoopt of verwacht, dus geen mogelijkheid om de blog te uploaden. We reden naar een ander plekje in Kucura, waar ik afgelopen winter vele avonden in de auto heb gezeten met Gerdien en Janine bij gebrek aan internet. Helaas wilde alleen de blog hier online, de foto’s deden het niet zo. Dan maar door naar de supermarkt in Feketic, waar wel wifi is. Eerst wilden we tanken in Vrbas. Bij het eerste tankstation (openingstijden 00.00 – 24.00) weigerde de pompbediende ons te helpen, want het was 23.40 dus over 20 minuten gingen ze open. Vast Servische logica, maar wij volgden het niet. Gelukkig was er bij het tweede tankstation een uiterst vriendelijke man die ons graag wilde helpen. In de auto lagen Anne, Lotte en Marloes helemaal in een deuk omdat de man op een albinoaap (??) leek, de arme man wist niet wat hij aan moest met drie van zulke kinderen..gelukkig begon hij zelf allemaal in het Engels te praten, wilde alles weten over Holland en hopelijk heeft hij toch een goed beeld van ons Hollanders overgehouden. Pera Spanic daarentegen, die al die tijd alleen met drie lachende Leerdamse kinders in een auto zat, heeft een best trauma overgehouden en zijn beeld over Leerdammers is flink gedaald. Zo jammer hè. Uiteindelijk zijn Lotte, Anne en ik met de auto naar de supermarkt gereden en hebben daar nog wat foto’s bij de blog kunnen plaatsen. We hebben er best wel iets voor over om jullie tevreden te stellen ;)
Zondag hebben we lekker uitgeslapen. We wilden met Laszlo mee naar de kerk, maar die had geen dienst in Vrbas en in Feketic begrijpen we niets van de dienst zonder tolk. We konden dus lekker rustig aan doen, rondje in Feketic gelopen, foto’s gemaakt in een speeltuintje, van het zonnetje genoten.. Hans ging eind van de ochtend richting Stara Moravica, op bezoek bij Alexander/Sandor, de tolk van Otthon. Om twee uur reden we alvast met twee auto’s richting Kucura, want we wilden daar graag met de kinderen werken en we zouden hier de schooltassen uit gaan delen. Omdat het koningsdag was, hebben we kroontjes geknutseld, geschminkt, haren gevlochten, nagels gelakt, met scoobidoo bezig geweest en buiten wat spelletjes gedaan. Ook hebben we lekker gezongen. Sindsdien kennen ook Arjan en Martin de gebaren bij Lees je Bijbel, Who’s the king of the jungle en Ho-ho-hosanna :) De chi chi wa mochten we overslaan vandaag, gelukkig maar. Om zes uur begon de kerkdienst bij Sasa, de kerk stroomde vol. Dejan rijdt rond in de bus om gemeenteleden op te halen en uit een 9 persoonsbus kwamen zo’n 20 mensen naar buiten. Gelukkig speelde Mirko gitaar vandaag en we zongen allemaal liederen die wij in het Nederlands ook kennen. Aan het eind van de dienst mochten we pakketjes linnengoed uitdelen die we hadden klaargemaakt, en schooltassen aan overige kinderen. Na de dienst kregen we in de kerk een hele maaltijd voorgeschoteld, klaargemaakt door Danijela en Glisa. Ook deze avond was weer gezellig met z’n allen.
Maandagochtend gingen we weer vol goede moed aan het werk. Hans, Jan, Lotte en Marloes zijn naar Otthon gegaan. Eerst werden we welkom geheten bij de directeur, die de koffie al had klaarstaan. Hij vertelde het een en ander over Otthon, en Sandor vertaalde dat weer naar het Engels. Wanneer we iets terugzeiden, werd dit weer vertaald door Sandor en zo ontstond een interessant gesprek met een rokende, deftige directeur. Hierna kregen we een uitgebreide rondleiding door eerst het ‘oude’ gedeelte, en daarna door het ‘nieuwe’ gedeelte. Hier wonen de mensen die er het meest erg aan toe zijn. Erg om te zien. Gelukkig had Marloes haar gitaar meegenomen en samen met Lotte en Hans gaven ze een concert voor deze bewoners. Ze genoten met volle teugen (beide partijen), en Jan heeft alles vastgelegd op film. Leuk voor later. Helaas was dit concert van korte duur, want het tweede concert was al aangevraagd. Buiten waren er alleen nog maar enkele staanplaatsen over. Als afscheid werd de ‘bloemengroet’ aangeboden aan ons Hollanders en hebben we de notenbomen bekeken, die ooit door Ichtus zijn gesponsord. Op de terugweg reden deze intussen bekende Hollandse muzikanten door Feketic heen en genoten hier van een Italiaans ijsje.
Intussen was de rest van de groep in Kucura aan het werk. Tussen 11 en 14 uur konden gemeenteleden uit Kucura 2 dozen met vrouwenkleding op komen halen, zo wordt hun garderobe weer aangevuld. Hiervoor moesten wij wel het een en ander organiseren, dus we zijn druk bezig geweest met het uitzoeken van de dameskleding. In principe moesten we er alleen voor zorgen dat in elke doos een broek, rok, shirt, trui en jas zat, verder maakte het niet uit wat er nog meer in zat en naar maten hoefden we helemaal niet te kijken. De vrouwen konden onderling weer ruilen was de achterliggende gedachte. Vanaf 11 uur stroomde de tuin vol. Wij bleven druk verder sorteren, Glisa liet iedereen hun gegevens opschrijven en gaf vervolgens twee dozen aan iedereen. Dit lopende band idee werkte ideaal. ’s Middags, toen intussen de Otthon auto ook was gearriveerd en Arjan, Wilfred en Gertjan naar Djurdjevo waren, zijn we verder gegaan en hebben we de hele schuur gereorganiseerd. Martin en Arnout zijn bovenop de stapel geklommen, wat tot op heden alleen de brandweerman aangedurfd had, en hebben hier de chaos geordend. Aleksandar wist niet wat hij zag! Met een paar zijn we met Aleksandar even naar Vrbas gereden om daar wat dozen uit te delen (en een ijsje te eten, wat al op fb te zien was). In Feketic aten we lekker op tijd, dat lekker hoort in deze zin zowel bij het ‘op tijd’ als bij het eten. ’s Avonds reden we met twee auto’s weer naar Kucura, waar we de bus van Sasa ingeladen hebben en zijn doorgereden naar Selenca. Dit is de vierde gemeente in een Roma kamp. Hier gaan niet eens alle kinderen naar school, maar toch kregen ze allemaal een schoenendoos. De kinderen waren hier ontzettend blij mee! In Kucura moesten we de bus van Sasa weer volladen met dozen en zakken voor Laszlo en Otthon, in de stromende regen welteverstaan. Op de terugweg naar Feketic was het keihard aan het bliksemen, maar we kwamen gelukkig veilig thuis. Hier mochten we deze bus weer gaan uitladen, gelukkig zijn we intussen gewend aan het maken van een treintje en ging dit als een speer. Laku noc.
Vandaag was onze topdag. Eindelijk scheen de zon zoals we gewend zijn van een Servische zomer. Gisteren was er grond gestort op de speelplaats, en een machine had de grond geëgaliseerd. De mannen begonnen vrolijk met harken, de dames gingen alle speeltoestellen vanuit de kerk naar de speelplaats sjouwen. Gelukkig kwamen een hoop kinderen hierbij helpen. We gingen met z’n allen keihard aan de slag. Het speelhuisje werd stuk voor stuk in elkaar gebouwd, en al snel volgde de glijbaan. Deze laatste op inzicht van Pera met ondersteuning van Lotte en Els. Gelukkig waren we erg succesvol en binnen de kortste tijd was de glijbaan in elkaar gezet. Tot nog toe waren de Serven alleen maar aan het toekijken, maar toen wij begonnen met het graven van gaten voor de glijbaan wilden ze maar iets te graag helpen. We deden hard ons best om de schop en spa stevig in onze handen te houden, voordat een van hen het beter dacht te doen. Omdat het zonnetje lekker scheen hadden wij eigenlijk geen haast. Al met al hebben we het in goede samenwerking met onze Servische vrienden gedaan. Na het speelhuisje en de glijbaan hebben we nog twee schommels in elkaar gesjouwd, een wipkip, een duikelrek inclusief bijbehorende gaten in de grond. Het cement werd aan het eind nog in razend tempo gemaakt, zodat alle gaten gevuld konden worden en nu kan het een nachtje drogen. De man bij wie we in de tuin werken, hij heet zoals vele anderen hier, Slobodan, heeft beloofd om vannacht de tuin te bewaken zodat er geen kinderen op gaan spelen.
Vanavond hebben we heerlijk gegeten, Lotte heeft zelfs twee keer opgeschept! Na één graat in de welbekende vis was ze er helemaal klaar mee. De jongens vonden dit eten ook niet naar hun wens, dus die zitten op dit moment aan een ubergrote hamburger met friet. Wij (Lotte en Els) doen het gewoon met cola en wijn, zo veeleisend zijn wij helemaal niet. Vandaag zijn we echt super verkleurd, van rood tot bruin en wie weet volgt een vervelling, maar de zon heeft zijn/haar werk goed gedaan! Svidja mi se!
Vanuit een regenachtig Feketic met bliksemschichten overal om ons heen… Zdravo! Laku noc i lepo spavaj! Caoo!

P.S. ..van Lotte een kusje voor Michael ^_^
P.S.2: De jongens zijn intussen alweer gevlucht van de hamburger naar de wifi, terwijl wij nog wat foto’s zochten wordt ons zomaar een extra glas cola en wijn aangeboden. We snappen niet helemaal of dit van het huis is of van een van de zovele mannen waardoor we omringd worden, maar we hoeven er in ieder geval niet voor te betalen. Hvala puno!