Merry Christmas!

Sretan Bozic, Hristos se rodi! Oftewel; Merry christmas everybody! Op eerste kerstdag weer een blog vol verhalen van ons. Ook al vieren we hier geen kerst vandaag, toch hebben we genoeg gedaan de afgelopen dagen!

Maandag zijn we eerst naar een school in Vrbas gegaan. Hier hebben we kerstcadeaus uitgedeeld aan een eerste klas (vergelijkbaar met onze groep 4/5), We mochten hen ook vertellen wat wij vieren met kerst, en Aleksandar vertaalde. Hierna gingen we naar het gemeentehuis. Omdat afgelopen oktober de lokale regering is veranderd, moet Sasa opnieuw contacten opbouwen om als Roma dominee open deuren te krijgen. Het is wel een geslijm van alle kanten. De mevrouw van de gemeente was heel aardig, Aleksandar gaf haar vervolgens 3 schoenendozen (kerstcadeaus) voor haar kinderen en hoopt dat hij zo de samenwerking kan bevorderen. We zijn benieuwd ;)
Daarna gingen we naar het ziekenhuis, om even rond te kijken. Er is een ‘oud’ ziekenhuis in Vrbas, dat ook wel neuro-psychiatrisch ziekenhuis wordt genoemd. Dit is een vervallen, oud gebouw waar Aleksandar graag een project van wil maken. De baas, tegelijk de dokter, is een vrouw die de hele dag door rookt en op hoge hakken haar werk doet. We zouden hier dinsdag terugkomen om spullen te brengen.
Ook gingen we even langs Old Home, het bejaardenhuis in Vrbas. Aleksandar mag daar een dvd laten zien over Jezus, waar hij helemaal happy mee is natuurlijk. Alleen, ze konden de goede taal niet vinden (het was in Roma taal ofzo..) Mihailo, de man daar die activiteiten begeleidt, heeft ons een leuk knutselwerkje geleerd te maken. Foto’s hiervan komen hieronder te staan :)
Vervolgens gingen we naar Kucura school, om in de klas van Vlada (Sasa’s zoontje) te werken. ’s Middags hadden we in de China shop in Vrbas allemaal grote muurstickers gekocht, deze gingen we, samen met de kinderen, op de muren en deur plakken. Een erg frustrerend werkje, aangezien ze erg snel scheurden.. Daarna had de juf een bouwplaat van een kerstman, de kinderen gingen kleuren en wij mochten knippen en plakken. Leuk leuk ;)
Aleksandar ging goulash voor ons koken, wij bogen ons over de macaroni. Om 18u zou de prayer meeting in de kerk beginnen, waar zo’n 10 mensen uit Savino Selo en Kucura kwamen. Wij moesten eerst eten en beloofden daarna nog te komen. Toen we om 10 voor 7 de kerk binnen liepen waren ze aan het bidden. We liepen eerst even door naar onze kamer, want we konden er toch niets van verstaan. Daarom gingen we het knutselwerkje, dat we die middag in Old Home hadden gezien, ook proberen te maken. Uiteindelijk lukte het, erg leuk! Dit hoop ik zondag met de kinderen te gaan maken :)
Om 10 voor 8 begon men met zingen in de kerk, toen zijn we er ook maar even bij gaan zitten. Tot Aleksandar ons kwam halen, rond 21u, want we moesten alle zooi in de storage place gaan opruimen! Want er zou dinsdagochtend vroeg een truck komen om kleding op te halen, en men zou dit gaan verkopen op een bazaar. Dus, tot tegen twaalven waren we druk in een ijskoude storage place aan het werk om dekens, lakens en kleding te sorteren. Met zijn allen was het gezellig dus daarom ging de tijd best snel.

Dinsdagochtend gingen we eerst naar het ‘oude’ ziekenhuis, waar we moesten wachten op de tv. Want ja ja, ook dit keer worden we weer BN’ers in Serbia. Al sjouwend werden we gefilmd en we mochten weer vertellen waarom we hier zijn, wat we hier komen doen en hoe vaak we hier al geweest zijn.
Toen dit klaar was gingen wij naar Roda Centar, een supergrote supermarkt om inkopen te doen voor ons kerstdiner deze avond. Intussen was Aleksandar thuis Bijbels gaan halen, die mochten we van de baas uitdelen aan het personeel en de patiënten. Aleksandar was hier helemaal blij mee, hopelijk gaan de mensen het ook lezen..maar dit was het beste kerstcadeau ever zei hij!
We sloten ons tripje Vrbas af met een lunch in een goed restaurantje, dat blauw stond van de rook. Gelukkig was het eten er heerlijk!
Eenmaal thuis zijn we begonnen met de voorbereidingen voor ons kerstdiner. Oliebollen, appeltaart, pannenkoeken, gevulde speculaas en chocoladefondue stonden op het menu. Het was wel een beetje behelpen, vooral het koken op onze houtkachel (zie vorige blog). Maar, wonder boven wonder, wisten we een heerlijk diner voor te zetten aan onze Servische vrienden. Alleen de gevulde speculaas stond iets te lang in de oven, of de houtkachel was te warm opgestookt, dus die was ietwat zwart van boven. Achja, met wat poedersuiker is dat wel te verbergen ;) Om de beurt gingen we ook even douchen en klaarmaken, en we hebben de kerk versierd met kerstlampjes en kaarsjes. Rond 19u startten we samen met Slobo, Adriana, Miljana, Dusica en Srdjan ons kerstdiner. Ze hebben al onze lekkernijen geproefd en vonden het over het algemeen erg lekker! Vooral de chocoladefondue was een groot succes, ze keken hun ogen uit. Dit kenden ze alleen nog uit films, maar niemand had dit ooit eerder geprobeerd. Haha! Dat vonden we wel grappig.
Trouwens, er waren verder geen tieners meer gekomen, alleen vrienden, dus de galajurken hebben we nog liggen. Die komen de komende dagen nog wel goed terecht ;) Nadat de twee heren de vaat hebben gedaan, want wij hadden gekookt, hebben we Despicable me 2 gekeken. Zo leuk! Dit was onze kerstavond..

Vanmorgen werden we wakker.. en wat zagen we: een MUISje in onze slaapkamer. Ook al is het eerste kerstdag, een muis hoort toch echt niet in het verhaal thuis toch? We hebben bijna de hele straat bij elkaar gegild, oo wat erg was dat. Nadat we hem/haar op verschillende plaatsen in onze kamer hadden gezien, hebben we Sasa als hulptroep erbij geroepen. Hij wist hier wel raad mee. We moesten eerst al onze spullen naar het keukentje verplaatsen..toen heeft hij stukjes karton, met daarop lijm en bacon neergelegd in de kamer. Toen Gerdien een half uurtje later in de kamer kwam, lag het muisje al vastgeplakt op een van deze kartonnetjes. Wat een goeie muizenval, wauw! De muizenvallen hebben we maar laten liggen, mogelijk zitten er meer. Ieel. We waren goed wakker om deze drukke dag verder door te komen.

We hebben de bus van Sasa helemaal volgeladen met schoenendozen als kerstcadeaus voor de kinderen. Ook vandaag kwam de tv weer langs, dus bij de eerste paar gezinnen werden we weer gefilmd. Vervolgens heeft Gerdien uitgelegd wat we hier deden en mochten we samen even poseren voor de camera. We hopen een dvd van de uitzending te krijgen (maar die wordt ons elke keer beloofd, wij geloven niets meer haha).
Daarna zijn we, Gerdien en ik, de hele dag met de bus op en neer gereden. Bus inladen, van gezin naar gezin, kinderen érg blij maken met cadeautjes, foto’s maken, en weer verder. We mochten zo’n 200 kinderen blij maken vandaag, en ook al hebben we hier niet echt een kerstgevoel, dit was ontzettend gaaf om te doen. Op de blog komen wat foto’s, want we hebben er heel veel gemaakt. Bij sommige gezinnen mochten we in het huisje binnen komen. Het was heel aangrijpend om te zien hoe ze leefden..sommige kleine kinderen hadden geen kleren aan, en opvallend is dat (bijna) iedereen hier een tv heeft en zit te roken.
Omdat het zo koud is nu, zitten families maar in één kamer. Daar is de kachel lekker warm gestookt, hier zitten ze de hele dag, en vaak slapen ze hier ’s nachts ook op de bank of op de grond. Maar we zagen huisjes met gaten in de muur of in het dak..vandaag was het niet zo koud, maar als het straks nog eens goed gaat vriezen..? Dan hebben wij deze beelden nog helder in ons hoofd zitten!

Vanavond gingen we bij de moeder en zusjes van Sasa eten. Bela, zijn zus, had ‘pita sa krompirima’ oftewel bladerdeeg met daarin aardappels, warm, echt zo lekker! En er waren ook een soort saucijzenbroodjes. Ook hier mochten we cadeaus uitdelen, en als klap op de vuurpijl werd er voor ons vuurwerk afgestoken buiten, jeej! Nu zitten we samen met Slobo in een café in Vrbas, waar we internet hebben, en dus even tijd hebben voor deze blog.

Een paar opvallendheden van hier:
- Op zondag heeft iedereen zijn vuilnisbak al aan de weg gezet..en vandaag kwam de vuilniswagen langs. We vroegen; waarom zetten jullie dit al zo vroeg van te voren neer? Maar daar hadden ze niet echt een antwoord op. Servische logica denken we maar..
- Aleksandar probeert Nederlands te leren: Alleen het verschil tussen ‘lekker’ en ‘mooi’ is nogal lastig. Zo is het eten mooi en zijn wij lekker. Daar zit wel een kern van waarheid in natuurlijk, maar we proberen hem nu te leren hoe het werkelijk in elkaar steekt.
- Vandaag heeft hij een nieuw woordje geleerd: knuffel. Dit staat op allemaal dozen. Elke keer zegt hij dus: come knuffels, we go.
- Overal krijgen we thee aangeboden. Dit krijg je natuurlijk wanneer je mensen van alles brengt. Maar we vinden niet alle thee overal even lekker. Ook krijgen we de raarste gebakjes voorgeschoteld. Hoe onbeleefd het ook is om dingen te weigeren, soms krijgen we echt niet meer dan een hap weg! Gelukkig vinden ze ons nog steeds lief en aardig hier.

We wensen jullie vanuit Servië hele fijne feestdagen toe, waai niet weg, wij houden het zonnetje wel even hier voorlopig, en tot de volgende blog maar weer! Zdravoo, caoo, laku noc en tot ziens!