Cao Srbije, ono je bilo super, vidimo se!

Hallo allemaal!

Zoals beloofd nog een laatste blogje, ik zou het bijna vergeten. Maar ik ben weer veilig in NL gekomen met het mooie roze vliegtuig.

Donderdagochtend zijn we eerst bij 2 families in Vrbas een voedselpakket wezen brengen, en daarna naar Djurdjevo gegaan. In april/mei hopen we hier een speelplaats te gaan neerzetten voor de kinderen, waar de kinderen van mijn school voor sparen! Bij mensen uit de kerk thuis kregen we wat drinken, en de man des huizes liet ons het hele plan zien. Hij gaat een kamer van zijn huis verplaatsen, van links van de woonkamer helemaal naar rechts (of hoe je dat ook omschrijft, er moet flink wat gebeuren in ieder geval), en dan is er een mooie opening voor de speelplaats. Een groot stuk gras, wat eerst even gelijk gemaakt moet gaan worden, mogen we gaan gebruiken. Verdere plannen maken we nog, maar dit belooft een leuk project te worden :) Toen we even verder reden naar de kerk om de familie van Sasa Nieuwjaar te wensen, liepen er heel veel kinderen op straat. Die gun je wel een leuke speelplaats!

Eenmaal terug in Kucura had Danijela een lunch klaargemaakt, en daarna ben ik zelf op pad gegaan. Ben eerst naar Kula gereden, om bij Jakov en Adriana wat te drinken, afscheid te nemen en mijn ticket uit te printen. Zij hebben namelijk een printer thuis, helden. Gelukkig kon ik de weg in een keer vinden en was het erg gezellig! Daarna ben ik doorgereden naar Feketic, de plaats waar we normaal altijd verblijven, maar waar ik nu nog geen een keer geweest was. Ik ben even naar Izida geweest, dat eigenlijk gesloten was, maar Julianna en de tolk Bela kwamen, zodat we weer even konden bijkletsen en ik kreeg een kopje thee. Ze lieten de vloerverwarming zien, die er sinds oktober in zit. Ontzettend mooi! Nu kan Izida ook in de wintertijden open zijn. Na Feketic ben ik doorgereden naar Vrbas om Slobo en zijn familie gedag te zeggen.
Eenmaal weer in Kucura ben ik even bij Mirko en Ljubica langsgeweest om op kraambezoek te gaan, wat een schattig meisje hebben ze. Ik had ook wat cadeautjes, dat vonden ze leuk. Donderdagavond heb ik mn koffers ingepakt, en we hebben nog wat spelletjes gedaan, cadeautjes aan elkaar gegeven en er zo een gezellig laatste avondje van gemaakt.

Vrijdagochtend ging ik er al vroeg uit, voor 7u, om de laatste dingen in te pakken, want om 8u wilde ik wegrijden. Probleempje was dat ik mijn grote koffer op het bovenste bed had gelegd de afgelopen week, zo kon hij gewoon open blijven liggen zonder dat ik bang was dat er een muis in zou gaan zitten..maar eenmaal dicht kreeg ik die koffer never nooit van dat bed af haha. Gelukkig voor mij was Andrea al wakker en samen lukte het ons om de koffer op de grond te krijgen. Na een laatste ontbijtje met yoghurt en muesli namen we afscheid van elkaar, Sasa, Danijela en ujko stonden ook buiten, en ben ik naar het vliegveld gereden.
Na de laatste tol ging ik de auto voltanken. Helaas kwam er dit keer geen meneer om dit voor mij te doen..na een paar minuten kreeg ik eindelijk die dop eraf en kon ook ik gaan tanken. Omdat de auto zo vies was heb ik met de spons (die is volgens mij alleen voor de ramen) even de hele auto wat schoongewassen, nu was hij iets meer toonbaar om weer in te kunnen leveren.

Op het vliegveld ging alles heel snel, de auto was zo ingeleverd, ik kon als tweede mn koffers inleveren en door de douane. Met een beetje turbulentie bij het landen bracht het mooie roze vliegtuig ons veilig in Eindhoven en daar stond mama op me te wachten.

Een reis waarin we veel gastvrijheid en dankbaarheid mochten ervaren. We hebben dan geen kerst gevierd, ik heb er zeker geen spijt van :) Bedankt voor het meelezen en reageren, wees welkom om m’n fotoboek te komen bekijken als hij af is en tot een volgende reis! Hvala Bogu za sve!

Cao Srbije, ono je bilo super, vidimo se!